Geometryczne płytki podłogowe są częścią dziedzictwa Wielkiej Brytanii. Pierwotnie były wykorzystywane do ozdoby średniowiecznych kościołów, klasztorów i domów arystokracji.
Ich popularność wzrosła w 1830 wraz z przystąpieniem do tronu młodej Królowej Wiktorii. Wkrótce po tym geometryczne płytki stały się znakiem rozpoznawczym nowego ruchu romantycznego.
Z czasem zaczęły być stosowane w domach o różnym statusie majątkowym. Proste wzory w gankach, w zabudowie szeregowej po pokoje kąpielowe czy salony w okazałych rezydencjach. Dzisiejsza nostalgia za wiktoriańską elegancją doprowadziła do odtwarzania oryginalnych podłóg za pomocą nowoczesnej produkcji, stosując metody tradycyjnego barwienia gliny.
W niniejszej instrukcji znajdą Państwo przydatne informacje, jak przystąpić do realizacji projektu. Przewodnik podzielony jest na następujące działy:
- Planowanie
- Instalacja
- Konserwacja i czyszczenie
Należy pamiętać, że niniejsza instrukcja jest jedynie przypomnieniem, jak instalować wiktoriańską terakotę. Jeśli po przeczytaniu instrukcji nie wszystko jest dla Państwa jasne, należy skontaktować się z nami lub z oficjalnym dystrybutorem płytek wiktoriańskich. Można również skonsultować się z profesjonalnym glazurnikiem / instalatorem.
Zalecamy, żeby nasze płytki układane były przez doświadczonego glazurnika.
Konieczne jest odpowiednie przygotowanie podłoża (równe i czyste!) oraz stosowanie właściwego kleju – podobnie jak w przypadku płytek ceramicznych.
Układanie bezpośrednio na mokrym cemencie nie jest zalecane.
Przed przystąpieniem do pracy należy przygotować odpowiednie narzędzia:
Odpowiednie narzędzia pomogą Państwu profesjonalnie wykonać montaż.
Przypominamy o niektórych, chociaż są one powszechnie dostępne.
Taśma miernicza – dla dokładnego pomiaru powierzchni
Cążki do płytek ceramicznych – narzędzie do „podgryzania” niechcianych fragmentów płytki
DRILL
Wiertła: WATER-FED CUTTER DIAMOND
Frez diamentowy – jest najlepszym sposobem na cięcie wiktoriańskiej płytki podłogowej
Rękawice, okulary ochronne i maski przeciwpyłowe są konieczne i bardzo ważne podczas każdego cięcia.
Zawsze należy używać środków ochrony osobistej, jakie zalecają przepisy BHP
Ołówek – używany do oznakowania płytek, które wymagają cięcia. Nigdy nie należy używać flamastrów ponieważ mogą one trwale pobrudzić płytki.
Pace różnej wielkości (np. mała do nabierania kleju z pojemnika).
Szpachle różnej wielkości.
„Grzebienie” o karbowanej krawędzi zapewniające równe rozprowadzenie kleju.
Dystanse – małe kawałki plastiku, które są umieszczane w narożnikach poszczególnych płytek.
Poziomnice: długa – niezbędna do zapewnienia równej powierzchni, i krótka dla ciasnych przestrzeni.
Szpachle GUMOWE (czyste) – wykorzystywane do fugowania, odpowiednio dobrana fuga oraz solidne wykonanie fugowania (czyste i staranne) doprowadzi do właściwego rezultatu.
ZAPRAWA WYKOŃCZENIE NARZĘDZIE
Narzędzie to prowadzony jest w rodzaju mleka cementowego, zanim ustawione, aby zapewnić spójne, czyste wykończenie.
Wybór płytek:
To jest oczywiście najważniejsze i najprzyjemniejsze zadanie! Przy tak dużej ilości wzorów i kolorów pomocne są próbniki, które są dostępne w salonach sprzedaży lub w pracowniach architektonicznych. Ważne jest dopasowanie płytek do wnętrza domu oraz mebli i dekoracji.
Jeśli mają Państwo jakiekolwiek wątpliwości co do przydatności i doboru wiktoriańskich płytek podłogowych – chętnie służymy poradą.
Projektowanie i planowanie wiktoriańskiej podłogi może być czasochłonnym i złożonym zadaniem.
Mam nadzieję, że za pomocą tej instrukcji i naszych podpowiedzi Państwa podłoga będzie wyjątkowa.
Postępowanie zgodnie z instrukcjami ułatwi Państwu obliczenie potrzebnych ilości, wybór rodzaju płytek, dobór kształtek i kolorów.
Oczywiście jesteśmy do Państwa dyspozycji.
Przygotowanie:
Jak starannie położyć płytki na podłodze poziomo i równo względem siebie?
W tym celu należy postępować według zasad i mieć równą powierzchnię.
Niektóre powierzchnie są idealnie przygotowane do płytek, inne wymagają dodatkowego przygotowania.
WAŻNA UWAGA:
Powierzchnie (wylewki) muszą być całkowicie wyschnięte. Wilgotne podłoże może spowodować odklejanie się płytek.
Na nowej wylewce betonowej możemy układać płytki po całkowitym wyschnięciu, czyli po minimum 6 tygodniach.
Podłogi z drewna i belek muszą być sztywne i stabilne. Najlepszym sposobem na osiągnięcie tego celu jest zastosowanie sklejki wodoodpornej np. 18mm (7/8″) lub grubszej na całej podłodze, przykręcając ją co 150mm (6″) w każdym kierunku.
Stary kamień, kamionkę, płytki ceramiczne i płytki podłogowe winylowe najlepiej usunąć. Jeśli jest to niemożliwe lub niepraktyczne, a są one całkowicie zdrowe, powinny być one dokładnie oczyszczone z tłustych osadów.
Zastosowanie na zewnątrz:
Oryginalne wiktoriańskie płytki podłogowe nadają się do użytku na zewnątrz i są mrozoodporne, pod warunkiem że są ułożone w taki sposób, aby woda deszczowa swobodnie po nich spływała. Woda nie może przeniknąć pod i pomiędzy nimi.
Płytki nie powinny być nakładane na płaskich powierzchniach pokrytych asfaltem w obszarach narażonych na mróz. Płytki układane na zewnątrz powinno być impregnowane impregnatem HG, aby zwiększyć ich odporność na pochłanianie wody.
1. PLANOWANIE
Kluczem do osiągnięcia pięknej, wiktoriańskiej geometrii podłogi wyłożonej płytkami Winckelmans jest odpowiednie zaplanowanie powierzchni.
Poniżej krótkie wytyczne mające zastosowanie do typowych prostokątnych podłóg ze wzorem centralnym i dekorem zewnętrznym.
- Zmierz wymiary powierzchni do pokrycia.
- Oblicz szerokość proponowanego dekoru zewnętrznego, pamiętając o fudze 2mm (1/16″) dla każdego łączenia.
- Oblicz długość i szerokość obszaru dostępnego dla wzoru centralnego, poprzez odjęcie dwukrotnie dekoru zewnętrznego.
- Zadecyduj o wymiarze wybranego wzoru, który będzie pasował do powierzchni obliczonej w pkt. (3) – pamiętaj o symetrii wykończenia.
Nie musisz stosować całych płytek.
Dopuszczalne jest cięcie płytek wzdłuż krawędzi (patrz rys. 1A i 1B)
5. Oblicz ile płytek potrzebujesz do wypełnienia przestrzeni między „Border” a ścianą (patrz rys. 2) Zadecyduj o kolorze / kolorach.
6. Weź pod uwagę większą przestrzeń np. przy drzwiach.
7. Zamów większą ilość płytek z każdego rozmiaru i koloru na tzw. „docięcia”.
Ten zapas pozwoli na uniknięcie opóźnień spowodowanych koniecznością ponownego zamawiania małej ilości płyt w krótkim czasie.
PLAN PODŁOGI
Zaplanuj powierzchnię podłogi, na której płytki mają być zamontowane.
OBLICZANIE głównego obszaru (PATTERN)
Odlicz szerokość granicy z obwodu powierzchni. Będzie to obszar głównego wzorca.
POZYCJONOWANIE głównego wzoru:
Płytki głównego wzorca muszą być w jego obrębie. Krawędzie zewnętrzne głównego wzorca nie powinny naruszać przestrzeni przeznaczonej dla „granicy” (Border)
UKOŃCZENIE głównego wzoru:
Przy użyciu odpowiednich płytek (cięte w razie potrzeby), należy wykonać zewnętrzne krawędzie głównego wzorca.
BORDER
Dopasuj ramkę wokół głównego wzorca, pozostawiając odstęp między granicą (Border) a ścianą.
UWAGA: Patrz następny rysunek w punkcie: Montaż granicy
MONTAŻ GRANICY
Zaplanuj wszystko starannie. Pamiętaj o płytkach ustawionych pod kątem 45°. Pamiętaj o zaleconych fugach 2mm (1/16″) i o tym, że każdy róg powinien mieć pełną płytkę. Powiększanie lub zmniejszanie przestrzeni (fugi) sprawi, że unikniesz cięcia płytek na granicach.
ZAKOŃCZENIE INSTALACJI
Na koniec, należy wypełnić pozostałą przestrzeń wokół zewnętrznej krawędzi granicy, płytkami przyciętymi do odpowiednich rozmiarów.
2. INSTALACJA
Poniżej przedstawiamy informacje jak krok po kroku instalować wiktoriańskie płytki geometryczne.
Nie jest to pełna instrukcja układania płytek.
Zalecamy, aby wiktoriańskie płytki instalowane były przez doświadczonego glazurnika.
Zadowalające efekty instalacji płytek zależą od dobrej, równej powierzchni i wykorzystania prawidłowego kleju do danej powierzchni. Układanie bezpośrednio na mokry cement nie jest zalecane.
Uwaga!
Ponieważ oryginalne płytki wiktoriańskie wykonane są z naturalnych glinek, mogą występować różnice w odcieniach między jedną a drugą płytką tego samego koloru. Jest zatem ważne, aby sprawdzić i równomiernie rozłożyć je (np. na sucho) jeszcze przed przyklejaniem płytek.
Przed rozpoczęciem przyklejania należy upewnić się czy płytki są czyste i wolne od kurzu.
Różne ROZMIARY
Ze względu na proces wypalania gliny wymiary płytek mogą się różnić, a tolerancja wynosi jeden procent więcej lub mniej od deklarowanej wielkości. Instalatorzy powinni wiedzieć, że niektóre wzory składające się z płytki o jednej wielkości nominalnej i w dwóch różnych kolorach, mogą wymagać zwiększenia fug i rozstawu płytek aby umożliwić właściwe ich ułożenie.
USZCZELNIANIE
Oryginalne wiktoriańskie płytki podłogowe powinny być impregnowane. Np. w kuchni komercyjnej i na zewnątrz – zalecany jest impregnat uszczelniający, taki jak Impregnator HG. Należy zwrócić uwagę, aby nie zastosować go więcej niż płytki mogą wchłonąć. Wszelkie nadwyżki muszą być usunięte.
(UWAGA: Jedną z metod, stosowanych przez instalatorów jest rozprowadzenie impregnatu na podłodze przy pomocy wałka. Ze względu na niewielką porowatość w nowo produkowanych płytkach nie jest to już konieczne i będzie powodować problemy, jeśli nadmiar impregnatu nie zostanie usunięty).
1. Sprawdzamy, czy podłoże jest równe i czyste (bez kurzu i odtłuszczone)
Drewniane podłogi powinny być bardzo stabilne.
2. Dokonujemy pomiaru podłogi, w tym wymiarów drzwi itp.
3. Wyznaczamy dokładne centrum podłogi i rysujemy kredą główne linie siatki montażowej.
4. Rozkładamy bez kleju (na sucho) rząd płytek wzdłuż każdej linii siatki montażowej (szerokość i długość), pozostawiając około 2mm (1/16″) pomiędzy każdą płytką. Trzeba dopasować płytki tak, aby osiągnęły symetryczny układ.
5. Rozkładamy odpowiednią ilość kleju, używając pacy z „grzebieniem”. Średnio 3-6mm grubości. W tym celu trzeba użyć kleju renomowanej firmy, uwzględniając różne warunki: powierzchnię podłogi wewnątrz, na zewnątrz itp.
Ważne: Nie należy układać płytek bezpośrednio na podłożu z mokrego betonu, gdyż może to spowodować wykwity („bloom”) na powierzchni płytek.
6. Zaczynamy od układania dużych płytek z 2mm (1/6″) fugą.
7. Umieszczamy mniejsze płytki, pozostawiając przestrzenie między płytkami.
8. Układanie płytki Border. Najlepszy rezultat można uzyskać układając płytki od „rogów” w kierunku „środka”. Układając Border z małych elementów można uniknąć cięcia przez niewielkie przeróbki w rozłożeniu płytek. W uzasadnionych sytuacjach dokonuje się cięcia w centralnym punkcie każdej długości Border (np. w połowie drogi między 2 rogami). W ten sposób można osiągnąć symetryczne wykończenie.
9. W przypadku nieregularnych boków (wiele narożników wewnętrznych i zewnętrznych), należy docinać i dopasowywać płytki. Użycie dobrego sprzętu do docinania twardych płytek jest konieczne. Bardzo ważnie jest dopracowanie tego detalu.
Płytki powinny być rozmieszczane z zachowaniem 2mm (1/16″) odstępu od siebie i wypełniane odpowiednią fugą.
Nieodpowiednie zaprawy do fugowania mogą plamić płytki i nie są zalecane.
Wiktoriańskie płytki są przystosowane do posadzek z ogrzewaniem podłogowym. Należy zapoznać się z instrukcją producenta instalacji podłogowej.
Regularne, prawidłowe korzystanie z właściwych materiałów uszczelniających i czyszczących pomoże utrzymać wiktoriańskie płytki w bardzo dobrym stanie.
W celu otrzymania oferty należy skontaktować się z dystrybutorem.
Kleje: Należy pytać znanych dystrybutorów klejów na polskim rynku, które środki będą odpowiednie dla tego rodzaju płytek.
Herbeć® nie ponosi odpowiedzialności z tytułu wadliwego montażu płytek.
Płytki należy sprawdzić przed montażem. Po zainstalowaniu płytek jakiekolwiek roszczenia co do jakości płytek nie będą uwzględniane. Należy pamiętać, że rozpoczęcie montażu oznacza akceptację jakości, koloru, faktury i odcienia płytek.
Producent gwarantuje, że jego płytki wykonane są zgodne z normami europejskimi oraz opisem i są dostosowane jedynie do ich przeznaczenia.
Należy pamiętać, że korzystanie z innych od polecanych przez producenta środków chemicznych może spowodować, że płytki zmienią np. kolor czy charakter.
3. CZYSZCZENIE I KONSERWACJA
I. CZYSZCZENIE PŁYTEK w PEŁNI zeszklonych / witryfikowanych
PIERWSZY KROK: Po ułożeniu (lub przy czyszczeniu specjalnych zabarwień)
Usuwanie plam cementowych
Aby usunąć rozmazy i plamy spowodowane przez cement, depozyt wapnia, kamień kotłowy lub kurz, należy użyć płynu czyszczącego i miękkiej szczoteczki. Wyszorować i pozostawić na 3 do 4 minut. Usunąć nadmiar, używając mopa-ściągaczki.
Na tym etapie, zalecamy korzystanie z produktu Winckelmans: „PŁYN CZYSZCZĄCY DO PLAM CEMENTOWYCH” / “CLEANER CEMENT STAINS”
DRUGI ETAP
Wodoszczelny i plamoodporny produkt do uszczelniania może być używany w kuchniach i łazienkach. Pozwala to chronić powierzchnie wyłożone płytkami przed przebarwieniami, bez zmiany ich wyglądu.
Ne należy stosować tego produktu do nowych powierzchni, które mają mniej niż dwa tygodnie.
Używamy spryskiwacza, pędzla lub wałka i rozprowadzamy uszczelniacz aż płytki zostaną nasycone (powierzchnia wydaje się mokra). Zachowujemy 6 do 24 godzin przerwy między nakładaniem warstw.
Na tym etapie, zalecamy korzystanie z produktu Winckelmans: „WODOODPORNY USZCZELNIACZ PLAMOODPORNY” / “WATERPROOF SEALANT STAIN RESISTANT”
II. KONSERWACJA w pełni zeszklonych płytek nie pokrytych glazurą
Od momentu ułożenia, w pełni witryfikowane płytki nie pokryte glazurą wymagają tylko minimalnej konserwacji, która obejmuje codzienne przecieranie powierzchni przy użyciu wilgotnego mopa, czasami używając niewielkiej ilości delikatnego detergentu, który należy dokładnie spłukać. Ze względu na wysoce dopracowaną technikę produkcji, takie płytki są mało podatne na odbarwienia.
Mimo wszystko, od czasu do czasu może się wydawać, że ten typ plytek jest pokryty cienką białawą powłoką. Dzieje się tak, gdy nadmiar miękkiego cementu jest rozprowadzony na ułożonych już płytkach, ponieważ nie został usunięty przez glazurnika po tym, jak złączenia zostały wykończone.
Koniecznym jest, aby glazurnik pozostawił płytki całkowicie wolne od wszelkich plam lub śladów. Należy na to położyć nacisk na etapie kładzenia płytek. Należy również pamiętać, że glazurnik jest rzadko ostatnią osobą, która przechodzi po nowo ułożonych płytkach i powinien tym samym chronić swoją pracę przez ułożenie trocin lub w inny odpowiedni sposób. Takie środki ostrożności, w praktyce są jednak rzadko podejmowane, w wyniku czego powierzchnia płytek jest barwiona, zanim jeszcze zostanie przekazana właścicielowi.
W celu indentyfikacji odpowiedniego sposobu usuwania tego typu barwień (który jest z natury zarówno przypadkowy jak i nieczęsty), niektóre płytki są rutynowo poddawane testom barwienia przy użyciu różnorodnego rodzaju jedzenia, i substancji czyszczących i przemysłowych.
Winckelmans przetestował różne metody czyszczenia w celu ustalenia odpowiedniej techniki usuwania plam. W wyniku testów stwierdzono na przykład, że Benzen jest na ogół skuteczny w usuwaniu plam kleju z Formica i lakieru, chociaż nie jest skuteczny gdy farba jest na bazie oleju. W tym przypadku plama staje się mniej widoczna, ale się nie usuwa. Z drugiej strony, Benzen jest mało przydatny w usuwaniu plam po oleju stołowym i lnianym, masie szpachlowej lub benzynie.
Ogólnie rzecz mówiąc, świeże plamy są znacznie łatwiej usuwalne niż te, które pozostawiono na dłużej.
Innym podejściem, które może być przyjęte, a czasami skuteczne gdy przyczyna plam jest nieznana, jest wykorzystanie następujących środków w ponieższej kolejności:
– Benzen
– Spirytus (Methylated spirits)
– Denaturat (Surgical spirits)
– Tetrahydrofuran
– W skrajnych przypadkach K2R może być wykorzystane. Jest dostępny w postaci żelu.
Jeśli po dokładnym czyszczeniu za pomocą jednej z powyższych substancji plamy pozostają widoczne (choć w mniejszym stopniu), zaleca się, aby cała powierzchnia została pokryta warstwą oleju parafinowego lub wazeliną. Będzie to miało wpływ na poprawę ogólnego wyglądu całej powierzchni płytek, podczas gdy również zapewni swego rodzaju ochronę przed przyszłymi odbarwieniami.
Te środki zapobiegawcze są najbardziej odpowiednie do rustykalnych płytek gdzie, oprócz ułatwiania przyszłej konserwacji, zapewniają cześciową ochronę także dla cementowych złączeń.
Dla uzyskania najlepszego efektu, olej parafinowy lub wazelinę powinno się pozostawić do wchłonięcia w płytki przez 24 godziny.Następnie powinno się wykonać poniższą procedurę:
– dokładne oczyszczenie podłogi za pomocą łagodnego detergent
– rozrzucenie ogrzanych kawałków miękkiego mydła na podłodze
– dokładne wyszorowanie podłogi twardym pędzlem
– przemycie podłogi wilgotnym mopem, uważając, aby nie użyć zbyt dużo wody
Inne produkty czyszczące są dostępne w przemysłowych hurtowniach, i zawierają również wytyczne dotyczące ich stosowania i skuteczności.
Niezwykle ważne jest by ponownie podkreślić niekorzystny wpływ jaki ma korzystanie z tworzyw sztucznych na bazie powłok i lakierów na jakość matowych, w pełni zeszklonych płytek. Jak zostało stwierdzone na początku, płytki te nie potrzebują takiej ochrony, z wyjątkiem użycia wymienionych wyżej środków. W rzeczywistości, krople wody pozostawiają widoczne ślady na powierzchniach lakierowanych, a ponadto jest praktycznie niemożliwe, aby usunąć lakier.
Jeśli po przeczytaniu tej instrukcji, nie wszystko jest dla Państwa jasne, prosimy o kontakt telefoniczny lub mailowy.